ก่อนการถือกำเนิดของเครื่องคอมพิวเตอร์ที่มีขั้วคือ - จอค่อนข้างโง่ - และแป้นพิมพ์ที่พวกเขาอนุญาตให้ผู้ใช้
จากที่หนึ่งไปยังมีการเข้าถึงคอมพิวเตอร์ส่วนกลางเดียวกัน โดยทั่วไปคอมพิวเตอร์เครื่องนี้เป็นที่ยอดเยี่ยมและลึกลับ
กล่องปิดผนึกที่ตั้งอยู่ในอีกห้องหนึ่งที่มีการจัดการโดยช่างสวมเสื้อห้องแล็บ
ผู้ใช้เพียงได้รับอนุญาตให้เข้ามาในห้องและแน่นอนยังไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไปโดยตรงไปยัง
คอมพิวเตอร์ คนที่นั่งอยู่ในด้านหน้าของอาคารจะต้องมีเนื้อหาที่มีพระพรหรือความล้มเหลวที่
คอมพิวเตอร์หรือผู้จัดการด้านเทคนิคของคุณราดพวกเขา
กับคอมพิวเตอร์ส่วนกลางที่ผู้ใช้มีการเข้าถึงเฉพาะโปรแกรมที่ทีมงานของระบบสารสนเทศ (สารสนเทศเพื่อการจัดการ
ระบบของระบบหรือของการจัดการข้อมูล) เลือก เพื่อให้ได้รูปแบบใหม่ของข้อมูลของโปรแกรมมี
จำเป็นที่จะต้องร้องขอเป็นลายลักษณ์อักษรไปยังช่างเทคนิคระบบสารสนเทศที่มีการตอบสนองโดยทั่วไปใช้เวลาสัปดาห์
คอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล - อย่างน้อยในขั้นต้น - ดูเหมือนจะเป็นตัวแทนของจุดเริ่มต้นของการลดลงของเครื่องคอมพิวเตอร์ส่วนกลาง
ผู้ใช้สามารถติดตั้งโปรแกรมคอมพิวเตอร์ของตนที่พวกเขาต้องการ ข้อมูลที่พวกเขาจะได้รับเครื่องคอมพิวเตอร์ที่ถูก จำกัด
เพียงทักษะกับโปรแกรม และผู้ใช้หลายคนพบว่าคอมพิวเตอร์เป็นจริงบางสิ่งบางอย่างที่มีขนาดใหญ่และ
ออนซ์ที่มีประสิทธิภาพ: ผู้ใช้บางส่วนที่ครั้งหนึ่งเคยยกผ้าม่านที่ MIS วางอยู่รอบคอมพิวเตอร์,
พบว่าเครื่องคอมพิวเตอร์มีเพียงไม่หวั่นแม้
เพิ่มมากขึ้นงานมีวัตถุประสงค์เพื่อเมนเฟรมและ minicomputers หันไปในเครื่องคอมพิวเตอร์
รวมทุกอย่างกำลังเดินไปได้ดี แต่การกำจัดของเครื่องคอมพิวเตอร์ส่วนกลางได้รับความเดือดร้อนสูญเสีย เมื่อคนทำงานใน
เครื่องคอมพิวเตอร์แบบสแตนด์อโลน - คือคอมพิวเตอร์ที่เป็นอิสระโดยไม่ต้องสื่อสารกับเครื่องคอมพิวเตอร์อื่น ๆ - ยังทำงานร่วมกับข้อมูล
แบบสแตนด์อะโลน คนที่สูญเสียความได้เปรียบในการเข้าถึงข้อมูลที่มีอยู่ในเครื่องคอมพิวเตอร์ในห้องถัดไป ถ้าเพื่อนร่วมงาน
งานทำบางสิ่งที่มีผลต่อข้อมูลพื้นฐานของธุรกิจผู้ใช้คอมพิวเตอร์แบบสแตนด์อะโลนที่ไม่ทราบว่าสิ่งที่
ที่เกิดขึ้น คอมพิวเตอร์แต่ละเครื่องไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงแง่มุมที่สำคัญมากของวิธีที่ผู้คนส่วนใหญ่ทำงาน - ใน
ความร่วมมือกับผู้อื่น
No comments:
Post a Comment